Danielle

Hoe kwam je erachter dat je melanoom had?

Zo’n 15 jaar geleden, in 2006, zag ik een moedervlekje iets boven mijn linkerborst. Ik had geen jeuk of pijn. Wel viel me op dat er een zwart randje omheen zat. Ik maakte me totaal geen zorgen, maar ik ben wel even naar de huisarts gegaan. Op dat moment gaf hij aan dat het niks was en adviseerde mij om deze moedervlek binnenkort weg te laten halen. Ik besloot dat maar gelijk te doen en heb een afspraak bij de dermatoloog gemaakt. Daar is een biopt afgenomen en na twee weken op kweek werd ik op de afdeling dermatologie verwacht voor de uitslag. Mijn moeder ging mee. Ik kreeg goed nieuws; het was allemaal goed! Een hele opluchting. Dit was op dinsdag en op vrijdag kwam ik uit mijn werk en stond de dermatoloog op mijn antwoordapparaat. Of ik terug wilde bellen, want het was toch niet goed. Ze hadden het weefsel nog doorgekweekt (wat ik niet wist) en het bleek toch een melanoom te zijn. Mijn lymfeklieren moesten nu ook nagekeken worden. Toen schrok ik wel even heel erg!

Welke procedure heb je toen gevolgd/welke behandeling heb je gekregen?

Na overleg met de dermatoloog, ben ik naar de chirurg geweest samen met mijn man. Daar heb ik te horen gekregen hoe ze het melanoom weg gingen halen en wat het precies inhield. Het melanoom is operatief onder narcose weggehaald. Dat is allemaal goed gegaan! Daarna elke drie maanden op controle voor een huidcheck. Ik ben toen van ziekenhuis veranderd. Ik zat eerst bij het streekziekenhuis in Delft en nu bij het Antoni van Leeuwenhoekziekenhuis in Amsterdam. Er is daar voldoende tijd voor mij en ik heb vertrouwen in het medische team.

Hoe gaat het nu met je?

Het gaat nu goed met mij! Ik heb wel in de laatste vijftien jaar nog zo’n twaalf keer basaalcelcarcinoom (andere vorm van huidkanker, red.), een onrustige moedervlek aan de bovenkant van mijn teen en een beginstadium van melanoom op mijn lip gehad. Tijdens een reguliere huidcheck, die ik om de drie of zes maanden krijg, benoemde ik dit lichtbruine vlekje op mijn lip. Ook de basaalcelcarcinomen zijn bij een reguliere huidcheck door mij of de dermatoloog aangewezen als opvallend vlekje. In de zon zitten doe ik niet meer en ik smeer me in met factor 50. In de loop van de jaren ben ik steeds meer gaan lezen en horen over melanoom en huidkanker. Deze informatie vond ik via de website en Facebookpagina van Stichting Melanoom. Ook gaf de dermatoloog mij informatie. Nog steeds sta ik onder controle, elke drie maanden wordt mijn huid gecheckt in het Antoni van Leeuwenhoekziekenhuis te Amsterdam. De littekens vind ik niet leuk en confronterend, maar ik ben ook blij dat het alleen maar bij littekens is gebleven!

Waarom wil je jouw ervaring delen?

Toen ik een melanoom kreeg was ik echt nog onwetend. Ik had het altijd over ‘plekjes’ en deed er vrij luchtig en makkelijk over. Maar eigenlijk zijn het niet gewoon ‘plekjes’ als het om huidkanker en melanoom gaat! Ook mijn moeder heeft zo’n vijf jaar geleden een melanoom gehad op haar scheenbeen. Aan de hand daarvan hebben wij een erfelijkheidsonderzoek gedaan. Het is niet erfelijk bij ons, maar wel familiair belast. Daarnaast hebben zowel mijn vader als mijn moeder heel veel basaalcelcarcinomen gehad. Deze ervaringen maken dat we als familie goed op onze huid blijven letten. We zijn voorzichtiger geworden met de zon. Ik wil graag mijn ervaringen delen, zodat andere mensen alert blijven. Ze weten vaak niet wat een melanoom is. Vaak hoor ik mensen zeggen: “Het is maar een plekje.” En daar wil ik de mensen bewust van maken: zo'n plekje kan heel ernstiger zijn.

2021