Joëlle

Hoe kwam je erachter dat je melanoom had?

Ik heb meerdere moedervlekjes en ik laat deze af en toe beoordelen door de huisarts. Ook heb ik al meerdere moedervlekjes door de huisarts laten verwijderen (cosmetisch). Het werd altijd ter controle doorgestuurd naar de patholoog. Hier kwam gelukkig nooit wat kwaadaardigs uit.

Afgelopen zomer was ik op vakantie met mijn beste vriendin. Ze vroeg ineens aan mij of ik die moedervlek op mijn rug altijd al had gehad. Dat vond ik vreemd want we kennen elkaar al jaren. De moedervlek zit er al jaren maar ik was het wel met haar eens dat hij meer opviel dan voorheen. Toen ik terugkwam van vakantie heb ik toch maar een afspraak gemaakt bij de huisarts om deze moedervlek te laten controleren. De huisarts gaf aan dat hij met zekerheid kon zeggen dat dit geen kwaadaardige moedervlek was. Hij was mooi van kleur, scherpe belijning en lag op de huid waardoor de kans zeer klein was. Volgens de huisarts hoefde hij niet verwijderd te worden. Als ik de moedervlek toch zou willen verwijderen vanwege cosmetische redenen, dan raadde de huisarts aan om dit na de zomer te doen (i.v.m. het herstel van het wondje en de zon) Ik had nog een vakantie gepland staan met mijn vriend dus heb het advies van de huisarts opgevolgd en de moedervlek laten zitten.

Eenmaal terug van de vakantie hield ik een vreemd gevoel bij de moedervlek en heb ik alsnog een afspraak gemaakt om deze te verwijderen. Tijdens het verwijderen gaf de huisarts opnieuw aan dat het een onschuldige moedervlek was maar dat het altijd voor de zekerheid wordt opgestuurd naar de patholoog. Na een week moest ik terugkomen om de hechtingen te laten verwijderen. De uitslag was toen nog niet binnen. Ik heb geen seconde meer aan de uitslag gedacht. Ik ging ervan uit dat het zoals altijd goed was en was me eigenlijk niet bewust van de gevaren.

Na twee weken werd ik op mijn werk gebeld. Het was de assistente van de huisarts. Zij vroeg of ik met spoed kon langskomen. Ik vroeg aan haar of het te maken had met de moedervlek, ze beaamde dit. Ook vroeg ik haar of dat het ernstig was waarop zij antwoordde dat de huisarts dit zelf met mij wilde bespreken. Alle alarmbellen gingen af en ik ben direct naar huis gegaan. Ik kon gelukkig meteen terecht bij de huisarts en ben samen met mijn vader het gesprek aangegaan. De huisarts vertelde dat de verwijderde moedervlek een melanoom is met een Breslow dikte van tenminste 2,7 mm tot in de bodem. Het gesprek was erg beladen want hij deelde immers slecht nieuws met ons. Hij gaf aan dat hij het verschrikkelijk vond voor ons en belde direct het ziekenhuis. Er werd gesproken over vervolg onderzoeken zoals scans om te bepalen of dat er uitzaaiingen waren en zo ja waar. De termen scans en uitzaaiingen zijn me het meeste bijgebleven van het gesprek.

Na het gesprek brak de paniek uit. Ik heb huidkanker en wat nu. Je wilt zo snel mogelijk weten hoe het ervoor staat en in welk stadium je zit: heb ik uitzaaiingen, is het te behandelen en hoe ziet het traject eruit? De toekomst flitst aan je voorbij. ​

Welke procedure heb je toen gevolgd/welke behandeling heb je gekregen?

Ik kon gelijk de volgende dag terecht in het ziekenhuis. Eerst een gesprek bij de dermatoloog. Ze gaf aan dat ik dezelfde week geopereerd zou worden, dit was een hele opluchting. In de middag kon ik langs bij de chirurg. Ik kreeg uitleg over de operatie en de poortwachterklierprodecure. Hij gaf aan dat er een wachttijd was van ongeveer 3 weken voor de operatie. Dit was een tegenvaller want ik wilde zo snel mogelijk geholpen worden.

Eenmaal uit het ziekenhuis ben ik zelf verschillende ziekenhuizen gaan bellen. Uiteindelijk kon ik zeer snel bij één van die ziekenhuizen terecht. Op een dinsdag heb ik de uitslag van de huisarts gehoord en de maandag daarop lag ik op de operatietafel. Voorafgaand aan de operatie kreeg ik radioactieve vloeistof toegediend zodat de juiste lymfeklieren zouden oplichten onder de scan en deze gemarkeerd konden worden voor de chirurg. De maandag vloog voorbij. Ik kon direct door naar de OK. Daar wachtte de arts op mij en vertelde precies wat zij ging doen. Gezien de plek van het melanoom, ging zij proberen om ook de lymfeklieren via deze wond te verwijderen. Dit zou mij een wond in de oksel besparen. De operatie is goed verlopen en het is de arts gelukt om de klieren via één wond te verwijderen.

Nu was het wachten op de uitslag. Ik moest na 1,5 week terugkomen bij de arts. Ze zou mij bellen als ze de uitslag eerder zou ontvangen. De dagen duurden heel lang en helaas werd ik niet gebeld. Ik zat met mijn vader en vriend in de wachtkamer op de arts te wachten. Door de spanning waren we ruim op tijd. Op het moment dat zij ons ophaalde, zei ze in de gang al dat alles goed was. Dit was een hele opluchting. De drie klieren waren schoon en ik blijf elke drie maanden onder controle.

Hoe gaat het nu met je?

Ik had nooit gedacht dit mee te maken. Ik heb nooit bewust stil gestaan bij de gevaren van het zonlicht. Ik verbrand eigenlijk nooit en smeerde me dus ook niet altijd goed in. Het nieuws dat ik een melanoom had sloeg in als een bom maar voelde aan de andere kant ook onwerkelijk. Ik heb nooit geweten dat een melanoom zo agressief en levensbedreigend kan zijn. Juist om die reden wil ik graag mijn verhaal doen. Ik wil mensen maar vooral ook jongeren bewust maken van de gevaren van het zonlicht. Daarnaast heb ik het internet afgezocht naar positieve verhalen om houvast te hebben tijdens het afwachten van de uitslag. Ik wist dat door de dikte van het melanoom, ik in de gevarenzone zat met betrekking tot uitzaaiingen. Mijn verhaal heeft een positieve afloop; ik hoop daarmee een houvast te kunnen bieden voor anderen in onzekere tijden.

Het is allemaal nog maar kortgeleden en alles moet een plekje krijgen. Ik ben heel dankbaar dat ik op tijd ben geweest met het ontdekken van het melanoom en dat ik mijn gevoel heb gevolgd door het toch te laten verwijderen. Het maakt mij een stuk bewuster om nog meer van elke dag te genieten en mezelf voortaan beter te beschermen tegen het zonlicht en mijn huid regelmatig te controleren.​

(Om privacy redenen zijn de naam en foto van deze geïnterviewde gefingeerd. De echte naam is bij de redactie bekend)

2020